Na daskama Kamernog teatra 1. i 7. juna premijere predstava “Majka” i “Otac”

Na sceni sarajevskog Kamernog teatra 55 1. i 7. juna bit će premijerno izvedene predstave “Majka” i “Otac”, kao preostale dvije iz trilogije “Sin”, “Majka”, “Otac” koje su pod režiserskom palicom Dine Mustafića nastale po dramskim tekstovima Floriana Zellera, jednog od najizvođenijih dramskih pisaca.

Trilogija se bavi porodičnim odnosima, čestim iluzijama i greškama, izazivanjem osjećaja krivice, straha, otuđenosti, čežnje za bliskošću, brige i ljubavi.

Iza ovih predstava stoji cijeli umjetnički tim koji je od februara radio na tri predstave koje će biti odigrane s krajem ove sezone. Sve tri predstave radila su tri različita dramaturga i okupile su tri različite glumačke ekipe.

Florian Zeller se bavi univerzalnom temom porodice, rečeno je na današnjoj press-konferenciji kada su najavljene premijere ove dvije predstave. On na inovativan, dramaturški način, otvara pitanja životnih strahova, tegoba i frustracija kojima smo izloženi.

“Ovo je bio zanimljiv umjetnički poduhvat, a probe koje smo imali otkrivale su nam zbog čega je Zeller danas jedan od najizvođenijih pisaca u svijetu. On je otvorio teme koje se tiču naše intime i koje na intrigantan spisateljski način propituje univerzalne teme iz savremene perspektive”, kazao je Mustafić.

Predstava “Majka” koja će biti izvedena 1. juna je predstava u kojoj je prisutna projekcija uma, kaže Mustafić, i donosi ličnu predstavu junakinje koja je paradigma žene u savremenom svijetu, kojoj je porodica bila prostor života, a onda nastupa sindrom “praznog gnijezda” i ona ostaje sama.

S druge strane predstava “Otac” donosi priču koja se bavi fenomenom starenja, samoće i straha od gubljenja sjećanja i pokazuje kako se jedna porodica i društvo ponaša prema onome što je stvarnost i istina, ali i koliko se ima pravo nekome određivati šta i kakav je to život.

“U pitanju je prava umjetnička gozba i tekst koji zahtijeva mentalnu i fizičku kondiciju jer je tu veliki broj sličnih običnih rečenica bez velikih misli, ali koje se ponavljaju čak u različitim situacijama iz potpuno drugačijih odnosa”, dodao je Mustafić.

Dramaturginja u predstavi “Majka” Stela Mišković kazala je da konvencije savremenog društva neprestano traže samokontrolu, jer postoje određene norme ponašanja i obrasci, ali postoje iskonske uslovnosti koje ne podliježu tim obrascima, a jedan takav je odnos između majke i sina.

“Kada više nema majčine neophodnosti kakva je nekad bila postavlja se pitanje na kakve majka emocije ima pravo i može li ih manifestirati i kako će ona biti okarakterizirana. U ovom slučaju majka kroz dubinski analizu pokušava odrediti stepen krivice. Ne postavlja pitanje da li je kriva, nego koliko je kriva odnosno koja je to doza ljubavi dovoljna i potrebna da ne bi ugušila svog sina”, kaže Mišković.

Glavna glumica u predstavi “Majka” Tatjana Šojić ističe da je stvaranje predstave uvijek čarobno, ali nikada nije jednostavan posao, no za nju je ovaj put bilo važno da je Mustafić režiser koji je naoružan strpljenjem i umije da održi atmosferu punu povjerenja.

Glavnog glumca u predstavi “Otac” tumači Vladimir Jurc koji navodi da je ovo bila teška uloga jer se njegov lik bori s demencijom te je izrazio nadu da će publika vidjeti koliko su svi zajedno predano radili na predstavi.

U predstavi “Majka” glume Tatjana Šojić, Mehmed Porča, Elma Juković i Davor Domazet dok u predstavi “Otac” glume Vladmir Jurc, Maja Izetbegović, Dina Mušanović, Amar Selimović, Boris Ler i Nadine Mićić.

U Kamernom teatru 9., 10. i 11. juna biće odigrane sve ti predstave onako kako su redoslijedom i pisane i to “Otac”, “Majka” i “Sin” te će se tada moći vidjeti kako ti tekstovi zajednički funkcioniraju. Iako zasebni sa zasebnim tematskim cjelinama, kad se povežu moguće je vidjeti nekoliko formalnih karakteristika.